Over mij

Op 4 oktober 1970 zag ik het levenslicht. Ik ben opgegroeid in Roeselare en ben de middelste van drie levende kinderen.  Ik woon momenteel in Wortegem-Petegem en dit samen met Dirk, mijn liefdespartner. Ik mag verder mijn liefde geven aan onze kinderen en schoonkinderen, enkele hartsvriendinnen, de buren, de bomen in het bos en aan al diegenen die mijn liefde willen nemen.  

Ik kan intens genieten van de stilte, omdat in de stilte alle antwoorden komen. En met de antwoorden komt er muziek die me doet dansen. Er zijn heel wat momenten waarop ik intens gelukkig ben gewoon zomaar… dankbaar om de dingen die het leven me geeft. Ik hou van lezen, kleien en bekers glazuren, onderweg zijn, diepgaande gesprekken met mensen, de zon, de kikkers,  …

Na een carrière als logopediste privé en in het bijzonder onderwijs, een groepspraktijk die een begin en een einde kende, sta ik nu aan het begin van een nieuw hoofdstuk in het boek van mijn leven.

Het systeemdenken laat me niet meer los. Het spreekt door alles heen. De principes van ordening, binding en balans brengen rust en evenwicht. Het systeem brengt me terug naar een lang verleden, naar de natuur en naar de natuurlijke cyclus der dingen.

Van mij vind je geen lijst met diploma’s en opleidingen. Het is een zo diverse lijst dat ik een hele pagina zou nodig hebben. Ik geef liever een lijst van de bronnen die me gemaakt hebben tot wie ik nu ben: mijn moeder en vader, mijn kinderen, mijn partner, mijn leraar Frans uit het middelbaar, Bert Hellinger, Bibi Schreuder, Albert Einstein, Tom Mahieu, …

Ik werk vanuit een diep vertrouwen. De kennis die in mij aanwezig is reikt verder dan dit leven en ik leer elke dag bij. Mijn kennis rijkt verder dan boeken en woorden. Ze toont zich in de ogen van een kind, de wijze woorden van een voorbijganger, de synchroniteit van het leven.

Mijn Verhaal

Het leven is continu in beweging en we zijn steeds onderweg. Mijn werkverhaal startte lang geleden met een heel bijzonder jasje. Het behoorde toe aan ons zoontje en ik heb het nog steeds, niettegenstaande hij ondertussen reeds volwassen en het huis uit is. Met het krijgen van kinderen veranderde er voor mij iets wezenlijks. Al gauw bleek dat zij grote spiegels voor mij waren en nog steeds zijn. Dankzij hen heb ik veel innerlijk werk verricht waarvoor ik hen dankbaar ben en ik de dingen doe die ik nu doe. Het leven is een aaneenschakeling van ervaringen en vanuit die ervaringen kunnen we groeien. We nemen mee wat waardevol is en laten los wat niet meer bij ons hoort. Het is als de natuurlijke cyclus der dingen. Alles op aarde heeft een begin en een einde. Zo werd het jasje een grote jas, doe ik de dingen anders dan toen en luister ik naar wat de stilte me influistert.

Zo kent mijn verhaal momenteel een vol-ledig nieuw begin. Ik kijk vol verwondering de toekomst tegemoet.

Ik kijk ernaar uit om jou te ont-moeten!

Nathalie